Brzoskwinie to owoce nie tylko smaczne, ale również zawierające wiele cennych witamin i składników odżywczych. Możemy je jeść na surowo oraz w postaci przetworów: dżemów, kompotów, konfitur czy musów. Jednak należy pamiętać, że tak jak w przypadku innych owoców, najlepiej jeść je surowe, gdyż obróbka termiczna powoduje, że tracą wiele ze swych wartości odżywczych. Najlepiej zjadać je ze skórką, gdyż to pod nią znajduje się najwięcej zdrowych składników.
Witaminy,
minerały i inne składniki odżywcze.
Brzoskwinie są bogate w witaminy PP (1
mg), E, B1 (0,02 mg), B2 (0,05mg) i B9, mają też pewne ilości witamin A (500 μg) i C (8 mg). Zawierają również pierwiastki mineralne: wapń (40 mg), żelazo (5 mg),
magnez (10 mg), potas (260 mg), fosfor
(19 mg), cynk (0,1 mg), bor i kwas foliowy (3 μg). Na szczególną uwagę
zasługuje występujący w brzoskwiniach bor. Pierwiastek ten wykazuje pozytywny wpływ na strukturę
kości przez co chroni przed osteoporozą. Zmniejsza też ryzyko występowania
niektórych nowotworów. Zwiększa również absorpcję magnezu i wapnia z diety.
Reguluje gospodarkę hormonów płciowych, jest odpowiedzialny za produkcję
estrogenu.
Brzoskwinie kryją w sobie również dużo błonnika (1,4 g/100g) – jeden owoc zapewnia około 10%
zapotrzebowania na ten składnik. Kwasy organiczne zawarte
w brzoskwiniach przyczyniają się do zachowania równowagi kwasowo-zasadowej
organizmu.
Profilaktyczne
działanie brzoskwiń
Brzoskwinie dzięki zawartym w nich
witaminom i innym składnikom odżywczym mogą być stosowane w profilaktyce wielu
chorób. Poprzez pobudzanie produkcji
czerwonych krwinek chronią przed anemią. Dlatego powinny być jedzone przez
kobiety, zwłaszcza kobiety w ciąży i przez wegetarian. Mają również duże znaczenie
dla osób cierpiących na reumatyzm, choroby nerek i choroby układu moczowego –
oczyszczają organizm z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii. Wykazują też działanie moczopędne.
Dzięki zawartości witamin A i C oraz boru pomagają też w walce z osteoporozą.
Dzięki dużej zawartości niacyny – witaminy PP, owoce te
poprawiają nastrój, łagodzą stres, niepokój oraz stany lękowe. Ponieważ nie zawierają tłuszczu i sodu są polecane w
profilaktyce chorób układu krążenia i hipercholesterolemii.
Brzoskwinie mają niską wartość energetyczną i niski indeks glikemiczny dlatego polecane są diabetykom i osobom odchudzającym się. Owoce te pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i aktywują procesy trawienia. Ich spożywanie jest zalecane przy zaburzeniach pokarmowych, złej przemianie materii i zaparciach. Brzoskwinie są lekkostrawne i nawet zjadane w dużych ilościach nie powodują zaburzeń pokarmowych. Dlatego powinny być spożywane przez dzieci, ludzi starszych oraz chorych i rekonwalescentów. Również skórka brzoskwiń jest lekkostrawna. Jedynie dzieciom brzoskwinie powinno się podawać bez skórki, ze względu na dużą zawartość błonnika.
Pestki brzoskwini
lekarstwo czy trucizna?
Powszechnie
uważa się, że pestki brzoskwini zawierają bardzo niebezpieczną substancję
chemiczną, której spożycie może doprowadzić do śmierci. Substancja ta to amigdalina (zwana niekiedy witaminą B17),
związek organiczny z grupy glikozydów. Występuje również w nasionach migdałowca
zwyczajnego, pigwy pospolitej, moreli, wiśni i śliwy. Nadaje im specyficzny gorzki smak i aromat. Amigdalina rozkłada się na
glukozę, aldehyd benzoesowy oraz cyjanowodór będący silną
trucizną.
Witaminę B17 odkrył w latach 20. XX wieku Ernst
Krebs. Sprzedawał ją pod nazwą handlową Laetrile i reklamował jako lekarstwo na
raka. Mimo iż badania naukowe nie wykazały żadnego działania antynowotworowego
tej substancji, do tej pory preparaty
amigdaliny są uważane przez niektórych za lek na nowotwory.
Jeśli zjemy kilka sztuk tzw. gorzkich migdałów – wewnętrznych części pestek brzoskwiń prawdopodobnie nic nam się nie stanie. Jednak spożywanie ich w większych ilościach bez nadzoru lekarza może doprowadzić do zatrucia cyjanowodorem. Już niewielka ilość amigdaliny może być niebezpieczna dla dzieci i zwierząt domowych.
Autor: Redakcja Bakalie.com
