Historia i występowanie
Lucerna jest często spotykaną rośliną polną. Jest też smaczną i zdrową przekąską. Szczególnie cenione są jej nasiona i kiełki. Świeżo skiełkowane nasiona lucerny to właśnie kiełki lucerny. Do Polski dotarły razem z modą na zdrowe odżywianie się i wegetarianizm. Maja delikatny, łagodny, orzechowy smak, podobny do smaku zielonego groszku, ale wydzielają śluz i przez to nie wszystkim smakują.
Lucerna siewna rośnie w Afryce Północnej, części Azji i niemal w całej Europie. Dotarła także do Australii i Nowej Zelandii. Jako pierwsi uprawiali ją Arabowie. Była przez nich wykorzystywana jako pasza dla koni. Angielska nazwa lucerny - alfalfa –wywodzi się właśnie od arabskiego słowa oznaczającego ojca. W Polsce rzadko uprawiana, ale można spotkać ją na łąkach i nieużytkach rosnąca dziko.
Uprawa
Lucerna (Medicago) to rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich lub bylin należący do rodziny bobowatych. Byliny żyją od trzech do dwunastu lat w zależności od odmiany i klimatu. Rodzaj ten liczy ponad 100 gatunków,z których niektóre są cennymi roślinami pastewnymi, uprawianymi z przeznaczeniem na zielonkę, paszę, susz, siano lub kiszonkę. W Polsce najpopularniejszą odmiana lucerny jest lucerna siewna (Medicago sativa).
Łodyga lucerny osiąga długość 30 – 90 cm, jest prosta, silnie rozgałęziona. Liście składające się z trzech listków, są ząbkowane, podłużne lub owalne, zaostrzone na szczycie. Kwiaty fioletowe lub purpurowe, u niektórych gatunków żółte składają się na główkowaty kwiatostan złożony z 5 – 30 kwiatków. Owocem lucerny jest wielonasienny strąk. Jest on brunatny w kolorze, skręcony, zawiera drobne, jasnobrązowe, owalne nasiona.
Produkty z Lucerny
Lucerna ma szerokie zastosowanie w kuchni. Wykorzystuje się nie tylko jej kiełki, ale również liście, które można jadać surowe lub gotowane. Pozyskuje się też z niej doskonały miód. W sklepach ze zdrową żywnością, można kupić też suplement diety o nazwie alfalfa, który jest wyprodukowany na bazie wyciągu z lucerny.
Kiełki lucerny doskonale nadają się do tworzenia mieszanek kiełkowych. Mogą być serwowane na zimno lub na gorąco. Dodaje się je do kanapek, łagodnych sałatek, zup, past twarogowych i rybnych. Można podawać je z ziemniakami, jajkami, owocami morza i daniami kuchni chińskiej. Ich orzechowy smak wyjątkowo pasuje do różnych gatunków serów. Do potraw dodajemy je tuz przed podaniem, aby zachowały swoja fakturę i nie rozmiękły w sosie. Jeśli dodajemy je do dań gotowanych lub smażonych należy zrobić to pod sam koniec obróbki termicznej.
Kiełki lucerny należy przechowywać w suchym pojemniku w lodówce. Nie powinny być jednak przechowywane dłużej niż 4 dni.
Autor: Redakcja Bakalie.com
