Co to jest karambola?
Karambola czyli Oskomian pospolity (Averrhoa carambola) – gatunek z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). To wiecznie zielone drzewo, gęsto rozgałęzione dorasta nawet do 10 m wysokości. Wykształca pierzaste liście, które podobnie jak u mimozy składają się po dotknięciu. Również na noc drzewo to, składa liście. Dodatkową ciekawostką są różowe kwiaty, które wyrastają bezpośrednio z gałązek, konarów czy pnia. Roślina ta kwitnie i owocuje przez cały rok. Owoce mają około 10 cm długości, są zielone a dojrzałe zmieniają kolor na żółty lub pomarańczowy w zależności od odmiany.
Są soczyste i bardzo aromatyczne. Mają lekko chrupiący miąższ otoczony delikatną, błyszczącą, skórką. Charakteryzują się słodkawo-kwaśnym smakiem. Odznaczają się ciekawym kształtem. Zwykle wykształcają pięć żeber rozdzielonych rowkami, które po przecięciu w poprzek tworzą kształt gwiazdki. Roślina ta naturalnie występuje w Malezji, Indonezji, Indiach i Sri Lance. Obecnie możemy ją spotykać w Afryce, na Florydzie, Hawajach, czy w Brazylii. Ze względu na wygląd często nazywany jest gwiaździstym owocem lub kanciastym jabłkiem.
Skąd pochodzi karambola?
Uważa się, że karambola pochodzi z Wysp malezyjskich Moluków lub południowych Chin. Znana jest i wykorzystywana od wielu wieków. Drzewo miało wiele leczniczych zastosowań. W Indiach, dojrzałe owoce wykorzystywane były jako remedium hamujące krwotoki i leczące hemoroidy. Sok z owoców lub suszone owoce stosowano przeciwgorączkowo i w dolegliwościach gastrycznych działając przeciwbiegunkowo. Wyciąg z owoców łagodził dolegliwości związane z nadmiernym spożyciem alkoholu. Miąższ z owoców polecany był jako środek łagodzący dolegliwości oczu. W Brazylii karambolę zalecano jako środek moczopędny w dolegliwości nerek i pęcherza moczowego.
Wyciąg z owoców stosowano w celu leczenia wyprysków skórnych. W chińskiej medycynie karambola polecana była jako środek gaszący pragnienie, polecano ją w dolegliwościach gastrycznych jako środek poprawiający trawienie po przez zwiększenie wydzielania śliny. Roślinę tą używano również jako środek przeciwgorączkowy. Odwar z owoców i liści działał przeciwwymiotnie. Świeże liście przykładano do skroni, aby ukoić ból głowy. Miazga z liści i pędów stosowana była do łagodzenia objawów ospy wietrznej i grzybicy. Wyciąg z kwiatów używany był jako środek przeciwpasożytniczy. Wywar z rozgniecionych nasion działał jako środek mlekopędny i wywołujący miesiączkę. Sproszkowane nasiona służyły jako środek uspokajający w przypadkach astmy i kolki. Sproszkowana kora w połączeniu z korą drzewa sandałowego stosowana była jako kompres rozgrzewający. Korzenie roztarte z cukrem opisano jako antidotum na wszelkie trucizny. Do Europy oskomian dotarł w XVIII. Został sprowadzony jako roślina dekoracyjna do Londyńskiej oranżerii.
Obecnie uprawiany jest w krajach tropikalnych, Australii i Holandii.
Uprawa karamboli
Roślinę tę z łatwością można wyhodować w warunkach domowych. Poleca się pozyskiwanie nasion z bardzo dojrzałych owoców. Przed wsadzeniem ich w ziemię należy oczyścić je z miąższu, idealna do tego będzie przegotowana woda. Po wstępnym przygotowaniu nasion sadzimy je płytko w doniczce z ziemią uniwersalną. Pierwsze kiełki pojawiają się po upływie ok. 3 tygodni. W warunkach naturalnych drzewo to dorasta do 10 metrów. Liście karamboli wykonują nyktinastie, czyli ruchy senne.
Kandyzowane owoce karamboli pełnią wiele różnorakich funkcji. Po pierwsze stanowią cudowną i urokliwą ozdobę deserów, wypieków i ciast, ze względu na swój piękny gwiaździsty kształt. Po drugie, kandyzowane owoce karamboli są źródłem witamin i wartości odżywczych. Między innymi są doskonałym antidotum na kaca. Związane jest to zapewne ze znaczną ilością zawartej w nich witaminy A i C.
Kandyzowane owoce karamboli są również doskonałym dodatkiem do zdrowego śniadania. Musli zawierające kandyzowaną karambolę skusi największego niejadka.
Autor: Redakcja Bakalie.com
