Dane na temat zachorowalności na cukrzycę wśród dzieci są zatrważające. O ile w latach 90 w Polsce zapadalność na tę chorobę wynosiła 4,5 na 100 tysięcy dzieci, obecnie wynosi niemalże trzy razy tyle. Dotyczy to zarówno cukrzycy typu I jak i II.
Warto wiedzieć, że przebieg cukrzycy u najmłodszych jest bardziej gwałtowny niż u osoby dorosłej. Również jej skutki są znaczne groźniejsze dla zdrowia, a nawet życia najmłodszych, dlatego tak istotne jest aby była jak najszybciej zdiagnozowana. Pozwoli to rodzicom lub opiekunom prawidłowo opiekować się małym pacjentem- prowadzić odpowiedni tryb życia, stosować prawidłową dietę.
Blisko 90% przypadków cukrzycy to typ I, której przebieg wykrywa się pomiędzy 7 a 14 rokiem życia (nosi nazwę cukrzycy młodzieńczej). Jest to choroba, w trakcie której należy przyjmować insulinę.
Objawy cukrzycy
Do jej objawów zaliczyć możemy:
- utratę masy ciała,
- zbyt częste wizyty w toalecie, czasami dziecko zaczyna się moczyć w nocy,
- ogromne pragnienie- dziecko przez cały dzień domaga się płynów,
- przewlekłe zmęczenie.
Do niedawna cukrzyca typu II była tylko dolegliwością osób dorosłych. Niestety zmiany cywilizacyjne oraz nieodpowiedni tryb życia powoduje, że najmłodsi chorują również na ten typ cukrzycy. Jako główne czynniki ryzyka wymienia się tutaj nadwagę oraz otyłość. Początek choroby w wielu przypadkach jest bezobjawowy a jeśli symptomy się już się pojawią są znacznie mniej łagodne w swym przebiegu niż w przypadku cukrzycy typu I.
U dzieci może wystąpić także cukrzyca typu MODY- postać dziedziczna. U najmłodszych rozwija się typ 1, 2, 3, 5, 7 oraz 8. Postać ta jest bardzo trudna do prawidłowego zdiagnozowania, niezbędne jest bowiem wykonanie testów genetycznych. W tej postaci leczenia bazuje głównie na przyjmowaniu przez chorego odpowiednich leków w formie tabletek.
Dzieci z zespołem Downa, mukowiscydozą, uszkodzoną trzustką są w grupie ryzyka jeśli mówimy o cukrzycy wtórnej. Jej objawami są: chroniczne zmęczenie, częste wizyty w toalecie, nocne moczenie
Czynniki ryzyka występowania cukrzycy u dziecka
Cukrzyca typu I jest chorobą autoimmunologiczną, w wyniku której
organizm sam zaczyna niszczyć zdrowe komórki trzustki, która
odpowiedzialna jest za produkcję insuliny w naszym organizmie. Naukowcy
próbują poznać bezpośrednią przyczynę tego zjawiska, lecz do tej pory
się to nie udało. Odkryto natomiast powiązanie z występowaniem
„rodzinnym” tego typu cukrzycy. Jest to jeden z czynników, który naraża
dziecko na wystąpienie tej choroby.
- w przypadku, gdy matka choruje na cukrzycę typu I i urodzi swoje dziecko przed 25 rokiem życia- dziecko ma 4% szans na wystąpienie choroby,
- gdy ojciec choruje na cukrzycę typu I- u dziecka prawdopodobieństwo zachorowania wynosi 10%,
- gdy oboje rodzice mają cukrzycę typu I- u dziecka prawdopodobieństwo sięga do 15%,
- gdy choruje bliźniak jednojajowy- prawdopodobieństwo oscyluje od 25%-50%.
Naukowcy wysunęli również hipotezę, według której jednym z czynników wywołujących cukrzycę typu I są infekcje wirusowe. Głównym „podejrzanym” są tutaj enterowirusy ( znanych jest ich blisko 100).
Ciekawym odkryciem jest fakt, że w rejonach, gdzie występuje klimat chłodniejszy zachorowalność na cukrzycę typu I znacznie wzrasta. Może to się wiązać z niedoborem witaminy D ( przez mniejszą ekspozycję skóry na promieniowanie słoneczne).
Uważa się także, że zbyt wczesne odstawienie dziecka od piersi, zbyt szybka ekspozycja dziecka na gluten oraz zbyt szybkie wprowadzenie mleka krowiego do diety są również czynnikami, które narażają najmłodszych na zachorowanie.
W cukrzycy typu II głównymi czynnikami są nadwaga i zbyt mała aktywność fizyczna.
Postępowanie w przypadku stwierdzonej cukrzycy
Gdy dojdzie do rozpoznania dziecko wraz ze swoim opiekunem będzie zmuszone do pozostania w szpitalu przez okres blisko 2 tygodni. W tym czasie opiekun będzie się uczył w jaki sposób prawidłowo podawać dziecku insulinę, jak mierzyć poziom glukozy we krwi. Spotka się także z dietetykiem, który wyjaśni sposób planowania posiłków, jak i zapozna rodzica z produktami zakazanymi.
Problemy z nauką u dzieci z cukrzycą
Należy pamiętać, że choroba ta jest dodatkowym obciążeniem dla młodego
człowieka. Wahania stężenia cukru we krwi mogą być przyczyną braku
motywacji, obniżonej koncentracji jak i zdolności w przyswajaniu nowych
informacji. Aby wyeliminować te problemy ważne jest, aby kontrolować
glikemię na odpowiednim poziomie.
Niewielu z nas zdaje sobie
sprawę, że cukrzyca może być przyczyną depresji. Grupę ryzyka stanowią
tutaj nastolatki u których dodatkowym „obciążeniem” będzie pojawiający
się w tym okresie życia bunt. Dlatego tak ważne jest podejście rodzica
do takiego nastolatka. Warto jest poszukać pomocy sprawdzonego
psychologa, który poinformuje opiekunów, w jaki sposób postępować z
dzieckiem.
Autor: Redakcja Bakalie.com
