Jest to choroba genetyczna, charakteryzująca się nietolerancją glutenu.Jest to białko zapasowe, które znaleźć można w zbożach takich jak
pszenica,
żyto. U osób cierpiących na tą dolegliwość gluten doprowadza do zaników kosmków jelita cienkiego, które pozwalają w sposób efektywny na wchłanianie dostarczonych składników odżywczych. Jedyną jak do tej pory metodą leczenia jest stosowanie przez całe życie diety bezglutenowej.
Przeprowadzone badania wykazały, że cierpi na nią 1 % populacji. Mitem jest również fakt, że dotyczy tylko małych dzieci. Po raz pierwszy pojawić się może w okresie dojrzewania, ciąży, czy po wystąpieniu infekcji. Grupą bardziej narażoną na celiakię są kobiety, które zapadają na nią 2 razy częściej niż mężczyźni.
Jakie objawy świadczą o chorobie?
Ilu chorych, tyle objawów. U każdego może manifestować się trochę
inaczej. Wszystko zależy od wieku chorego, jego stanu ogólnego. Jeśli
weźmiemy pod uwagę objawy celiakia została sklasyfikowana na 3 grupy.
1. pełnoobjawowa
- najczęściej spotykana u kobiet w ciąży i małych dzieci. U chorego
występują częste biegunki, wzdęcia brzucha, niski wzrost u dzieci,
znaczna utrata masy ciała. Dość często objawy te mylnie rozpoznawane są
przez lekarzy, jako zespół jelita drażliwego.
2. skąpoobjawowa
- zmiany dotyczą jedynie błony śluzowej jelita cienkiego. Występuje
najczęściej. U chorych zaobserwować można anemię, częste pojawianie się
aft, permanentne zmęczenie, zbyt wysoki poziom cholesterolu, problemy z
płodnością.
3. ukryta -
u chorych w badaniach obrazowych stwierdza się prawidłowy obraz jelita,
natomiast w badaniach krwi wykryto szereg charakterystycznych
przeciwciał.
Czy trzeba ją leczyć?
Tak i to bezwzględnie. Musimy zdać sobie sprawę, że zaniedbanie tej
dolegliwości może doprowadzić do przykrych dolegliwości w późniejszym
okresie życia. Jednym z nich są, np. zaburzenia wchłaniania wapnia przez
układ kostny człowieka, a co za tym idzie występowanie osteoporozy.
Powikłaniem, które może okazać się bardziej brzemienne w skutkach jest
wystąpienie nowotworu jelita cienkiego- chorzy na celiakię aż 40 %
częściej chorują na tego chłoniaka w porównaniu z resztą populacji.
Przeprowadzone badania wykazały, że aż 20 % kobiet zmagających się z
niepłodnością nieznanego pochodzenia choruje na celiakię.
Podejrzewasz u siebie celiakię?
Przede wszystkim należy udać się do gastroenterologa. Zapewne
skieruje Cie na badania krwi, podczas których oznaczone zostaną
przeciwciała, które są charakterystyczne dla tej właśnie choroby. Dla
100% pewności zaleca się wykonanie biopsji jelita cienkiego, która
wykonywana jest w trakcie gastroskopii. Zanik kosmków jelitowych w
połączeniu z występowaniem choćby jednego z oznaczanych wcześniej
przeciwciał daje pewne rozpoznanie.
Dieta? Jeśli tak, to, jaka?
Tak
i to do końca życia. Chorzy są na diecie bezglutenowej, której zasad
musza ściśle przestrzegać. Skutkuje to ustąpieniem przykrych
dolegliwości, z którymi się wcześniej borykali.
Choroba Dühringa, co to takiego?
Są to problemy związane ze skórą występujące w trakcie
nietolerancji glutenu. We krwi osób, które na nią cierpią występują
identyczne markery, jak u osób chorych na celiakię. Zwykle manifestuje
swoją obecność między 14 a 40 rokiem życia. Zaobserwować można grudki,
liczne pęcherzyki, które są bardzo swędzące. Najczęściej zmiany te
występują na kolanach, łokciach i kości krzyżowej, a także w okolicy
łopatek.
Miód, bakalie, kawa, herbata w celiakii
Osoby cierpiące na celiakię mogą bez żadnych problemów włączyć do
swojej diety wszystkie wyżej wymienione produkty. Nie są one
przeciwwskazanie w ich codziennym menu. Należy jednak wystrzegać się
picia kawy zbożowej, która zawiera w swym składzie gluten. Jednak przed
zakupem któregokolwiek z produktów zaleca się dokładne zapoznanie się ze
składem.
Autor: Redakcja Bakalie.com
