Zima jest piękna, a w górach można się poczuć jak w prawdziwej krainie czarów, jednak należy pamiętać, że ta pora roku jest też bardzo kapryśna i lubi robić pogodowe niespodzianki. Trekking zimowy, to pełen niezapomnianych przygód czas, choć zimą napotyka się wiatr, mróz, kopce śniegu, ograniczone warunki na drodze, no i co najistotniejsze strach jaki wywołuje zagrożenie lawiną.
Kiedy planuje się górską wycieczkę, to z pewnością, należy się do niej dokładnie przygotować i zachować zdrowy rozsądek, tak by czuć się bezpiecznie, w niezaprzeczalnie, ekstremalnych warunkach. Człowiek ruszający w górską wyprawę, powinien zaopatrzyć się w odpowiedni sprzęt i strój, dopasowany do nawet najcięższych warunków pogodowych.
Wybierając się w góry należy pamiętać o dokładnym spakowaniu plecaka, otóż niezbędne będą:
- latarka czołówka i dodatkowy komplet baterii, która jest niezastąpiona kiedy zrobi się ciemno,- w czasie zimnego podmuchu wiatru, niezbędne będą gogle,
- kiedy z nagłych przyczyn, trzeba będzie nocować na szlaku, trzeba mieć przy sobie śpiwór oraz karimatę,- odpowiedni sprzęt specjalistyczny: raki zakładane na buty, zawierające tak zwane zęby, które będą pomocne na oblodzonej powierzchni, oraz czekan, który jest niezbędny przy bardzo śliskiej nawierzchni; detektor lawinowy, karabinki, uprząż, pętle, łopatkę, które posłużą, w miejscach zagrożonych lawiną; telefon komórkowy, który przyczynił się wielokrotnie do uratowania życia.
Jednym z ważniejszych elementów zimowego trekkingu jest, wcześniejsze zapoznanie się z firmami i właściwościami strojów jakie mają w ofercie. Głównym celem takiego ubrania jest wykonanie go z odpowiedniej tkaniny, która będzie przepuszczała powietrze np.: outlastu, rhovylu, sympatexu, gore-texu, polaru.
Odpowiedni ubiór, powinien tworzyć kompozycję warstwową i rozpoczynać się od założenia termo aktywnej bielizny, bo to właśnie ona przyczynia się do odprowadzania potu z powierzchni ciała. Takie ubranie tworzy barierę przed zimnem, nawet jeżeli ubiór staje się wilgotny.
Przed niskimi temperaturami ochroni i zapewni ogrzanie kolejna warstwa ubrania, tym razem wykonana z polaru, zaś kiedy na taki strój włoży się kurtkę gore-texu, kurtka ta dodatkowo będzie zabezpieczać ciało przed zimnem i wilgocią.
Jedynym minusem tego typu ubrań jest ich cena, która sięga dużych kwot. Istnieje jednak tańsza alternatywa tych ubrań, wykonana z innej membrany. Niestety ubrania takie są mniej odporne na wodę, i mają inną przepuszczalność powietrza, więc w konsekwencji będziemy się bardziej pocić i czuć niekomfortowo.
Najważniejsze jest to, że by zapewnić sobie odpowiednią ochronę, przed zimnem, wiatrem i wodą, dlatego też należy ubrać się tylko w odpowiedni strój.
Dodatkowo trzeba przygotować idealnie dopasowane skarpety, skórzano-plastikowe buty górskie, spodnie z tkaniny nieprzewiewnej, a najlepiej z wykorzystaniem membrany typu Tex. Ważną informacją jest fakt, iż polarowe membrany nie są wiatroodporne.
Poniżej zostaną podane 2 przykładowe elementy stroju zimowego, dla jednodniowego trekkingu w okresie cieplejszym oraz w czasie tęgiego mrozu.
Pierwszym z nich jest:
- odpowiednia bielizna (kalesony i podkoszulka termoaktywna)
- wysokie skarpetki
- spodnie np. Softshell- skórzane buty za kostkę
- bluza
- kamizelka np. Primaloft
- kurtka np. Softshell (może być także kurtka z membrany, jeżeli wcześniej zapowiadane były opady)
- 2 pary rękawiczek, jedne ciepłe i drugie grube
- chustka i czapka
- okulary przeciwsłoneczne.
Drugim strojem natomiast jest:
- koszulka i kalesony termoaktywne
- t-shirt termoaktywny
- dobre i długie skarpety
- skórzane buty za kostkę
- spodnie np. Softshell lub Primaloftu
- bluza
- kurtka Primaloft lub Softshell
- 2 pary rękawiczek cienkich i grubych
- czapka wraz z chustką
- okulary przeciwsłoneczne.
Coraz częściej słyszy się o wyprawach w góry i niestety nieodpowiednim przygotowaniu, zniknięciu, a finalnie niestety nawet i śmierci wędrowców.
Istnieje bardzo wiele nieprzygotowanych i nieostrożnych osób, którzy równocześnie są także całkowicie nieświadomi zagrożeń które niesie ze sobą lawina.
Wszyscy wybierający się na szlak, na którym jest dość duża głębokość śniegu, powinni zaopatrzyć się w plecaki lawinowe, tak zwane ABS (Lawinien Airbag System). Zapobiegają one zapadaniu się pod śnieg w razie lawiny. Są to niewielkie plecaki, stosowane zarówno przez turystów, jak i ratowników. Ich wyposażenie zawiera specjalne poduszki, które w przeciągu kilu sekund po naciśnięciu rączki się automatycznie uruchamiają.
Można również dodatkowo się zabezpieczyć kupując kurtki w których wszyte są specjalne płytki, w razie zagrożenia możliwe do namierzenia przez detektory. Wszelkie dodatkowe zabezpieczenia ciała i własnego życia, dają ogromny komfort i większe poczucie bezpieczeństwa.
W górach istnieje pięciostopniowa skala, odpowiadająca za zagrożenie lawinowe:
· czerwona ostrzega o bardzo wysokim zagrożeniu
· pomarańczowa, czy też mrugająca lampka również świadczy o dużym zagrożeniu
· szachownica żółto-czerwona, rozstawiona w różnych miejscach, nakazuje również, by zachować ogromną ostrożność,
Odnosząc się do samej skali :
1. To małe prawdopodobieństwo zagrożenia, choć może wystąpić przez zbyt duże obciążenie
2. Należy do niego średnie zagrożenie
3. Znaczne zagrożenie
4. Duże zagrożenie
5. Ogromne zagrożenie.
Kiedy lawina zasypie wszystko, należy zadzwonić po pomoc, lub postarać się dotrzeć do schroniska, jednak kiedy utknęliśmy należy w odpowiedni sposób zrobić samemu schronienie.
Trzeba wybrać miejsce wolne od wiatru oraz nie wywiane od śniegu. Ułożyć mały szałas, rozłożyć karimaty, śpiwory i starać się jak najszybciej ogrzać przed nocą, w której temperatura znacznie spada. Można także zatrzymać się w jamie śnieżnej, a co najważniejsze lepiej jest przeczekać całą noc, nie zasypiając, a kiedy pogoda się polepszy ruszyć jak najszybciej do domu, albo w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca.
Kiedy planuje się takie wędrówki, należy również mieć odpowiednią kondycję fizyczną, o którą warto wcześniej zadbać, by w czasie zagrożenia móc sobie bez większego wysiłku poradzić.
Należy planować i postępować zgodnie ze wskazówkami i informacjami pogodowymi. To najprostszy klucz do zimowego sukcesu.