Historia i występowanie
To pseudo zboże pochodzi z Boliwii oraz Peru. Ziarna są w kolorze ciemnej czekolady i wyróżniają się bogactwem wartości odżywczych. Ze względu na to, że jej uprawa odbywa się jedynie na terenach wysokogórskich jest to produkt trudno dostępny na rynku.
Uprawa
Roślina ta pochodzi z rejonów Boliwii oraz Peru. Doskonale rośnie w warunkach wysokogórskich. Miejsce występowania sprawiło, że canihua jest odporna na szkodliwe warunki pogodowe.
W stadium wegetatywnym potrafi przetrwać mróz do -10˚C. Najobfitsze plony uzyskuje rosnąc na wysokości od 1500 do 4000 metrów. Odporna jest również na porywiste i mroźne wiatry, bardzo intensywne opady, a także większość występujących w danym obszarze szkodników. Duże ilości opadów na terenach wysokogórskich sprawiają, że rośliny tej nie trzeba dodatkowo nawadniać. Najbardziej lubi miejsca nasłonecznione, o umiarkowanej wilgotności. Do jej uprawy nadaje się gleba umiarkowanie żyzna.
Canihua zaczyna kiełkować w temperaturze 5˚C, w okresie od lipca do października. Zbiór rozpoczyna się przed uzyskaniem pełnej dojrzałości nasion. Następnie są one suszone i miażdżone ręcznie lub za pomocą specjalnych przyrządów. W trakcie tradycyjnej uprawy plony mogą sięgać od 400- 800 kg/ha.
Produkty z Canihua
Jak jeść ziarna Canihua?
· ugotowane ziarna są subtelne w smaku, dlatego stanowią doskonały dodatek do mięs, sosów, warzyw,
· z powodzeniem na stałe zastąpią w naszym menu kaszę oraz ryż,
· mogą być dodatkiem do sałatek,
· w zmielonej formie posłużą nam do wypieku domowego chleba lub upieczenia ciasta,
· można użyć ich jako panierki do ryb i mięsa,
· przez dodanie zmielonych ziaren do mleka otrzymamy napój podobny do kakao.