Wszystkie Tajemnice Aloesu

Bakalie.com

Aloes – co warto o nim wiedzieć?

W ostatnim czasie wiele mówi się o zaletach korzystania z produktów naturalnych, bowiem we współczesnym świecie, gdzie z każdej strony otaczani jesteśmy chemią i dodatkowymi „ulepszaczami” tego typu produkty zdają się mieć podwójną wartość. My dziś powiemy sobie nieco więcej o aloesie, nie tyle o jego właściwościach zdrowotnych i kosmetycznych, lecz o ciekawostkach historycznych, których na temat aloesu jest bardzo wiele.


Ciekawostki o aloesie

Aloes używany był już w starożytności, gdyż pięć tysięcy lat temu korzystano z niego jako pachnidło którymi kropiło się całuny pogrzebowe. W Egipcie również sadzono go wokół piramid i cmentarzy. W ten sposób wierzono bowiem, że wyznacza on drogę do królestwa umarłych. Z kolei w Palestynie stosowano go w procesie balsamowania zwłok. Co więcej pierwsze wzmianki o aloesie można znaleźć jeszcze na glinianych tabliczkach („Egipska księga lekarstw” – 1550 r.p.n.e). Aloes na przestrzeni wieków określany był wieloma nazwami (np. niebiańska pałeczka, roślina pierwszej pomocy, cichy uzdrowiciel, lilia pustyni, czy dar Wenus). Mahometanie od wieków aż do dziś zawieszają aloes na drzwiach swych domostw w dowód odbytej pielgrzymki do Mekki. Aloes ze względu na swoje lecznicze właściwości był niezwykle ceniony także przez Aleksandra Wielkiego, który to wyspę Sokotra najechał tylko dla rosnącego na niej aloesu. A skoro o słynnych Polakach mowa to roślina ta była jednym z podstawowych elementów ekwipunku Krzysztofa Kolumba w czasie jego licznych wypraw. Podobnie Rzymianie dorzucali do ekwipunku aloes swoim żołnierzom. Aloes szczególną rolę odgrywa także w Kolumbii. Tam roślina zostaje poświęcona, a następnie wieszana nad wejściowymi drzwiami domu. Kolumbijczycy wierzą, że w ten sposób odstrasza złe duchy. W momencie w którym aloes na pewno „wchłonął” złe moce przeciąga się go tasiemką, która może mieć dwa kolory. Zielony przynosi w tym wypadku szczęście, zaś czerwony – powodzenie w miłości. W okresie postu aloes był stosowany przez Mahatama Ghandiego.

Powracając do tematu starożytności aloes stosowany był przez Greków, Rzymian, Babilończyków, Hindusów, Chińczyków, a także Indian. w XI wieku naszej ery w hinduizmie aloes był stosowany podczas rytuału wielbienia Śiwy. Rytuał prowadził do osiągnięcia śiwaloki (inaczej – nieba boga). Starożytni Egipcjanie uważali również, że „krew” aloesu dodawała urody, zdrowia i zapewniała nieśmiertelność. Zarówno Nefretete, jak i Kleopatra używały aloesu dla poprawy urody, jak i zachowania młodości skóry. Co więcej – Kleopatra używała pudru z aloesu (w celu rozświetlania oczu), a także kąpała się w jego soku. W wielu krajach również aloes był stosowany do produkcji farb. Już wiele lat temu aloes został wpisany do spisu leków medycyny indyjskiej, gdzie był rozpowszechniany przez kupców arabskich. O właściwościach aloesu w stosunku do gojenia się raz przekonał się już Hipokrates. Zapis o aloesie znajduje się także we fragmentach Biblii, a konkretnie w „Księdze liczb” (cyt. „aloes, który Pan posadził”). Już w roku 1934 aloes zaczął być powszechnie wykorzystywany przez Dr. Collins do leczenia oparzeń i owrzodzeń skóry. W ten sposób ograniczała się też liczba przeszczepów. Z kolei w 1964 roku czasopismo „Journal of American Ostheopathic Association” opublikowało artykuł o tym, że aloes hamuje rozwój bakterii typu gronkowiec i salmonella. Od tego czasu zaczęto przeprowadzać regularne badania mające na celu potwierdzenie działania aloesu na takie schorzenia jak: trądzik, wypadanie włosów, czy owrzodzenia.  

Budowa rośliny

Warto podkreślić, że na całym świecie istnieje ok. 400 odmian aloesu, jednak tylko 5 z nich posiada właściwości lecznicze. Aktualnie zasięg występowania roślin obejmuje przede wszystkim Półwysep Arabski, Afrykę, czy Madagaskar. Należy pamiętać, że aloes to roślina, dlatego powiedzmy sobie o jej budowie nieco więcej. Aloes charakteryzują rozgałęzione, lub nierozgałęzione pędy. Zakończone są one rozetą mięsistych liści, które zawierają żółty, lub brązowy sok mleczny. Jeśli chodzi o liście to jak już wyżej zostało wspomniane są one mięsiste, mające woskowaty nalot. Znajdują się w przyziemnych rozetkach. Kwiaty aloesu mają czerwoną, lub pomarańczową barwę. Okwiat jest w podłużnym kształcie. Same kwiaty czasem są dwukolorowe. Wśród licznych odmian aloesu wyróżnia się m.in. aloes białawy, aloes drzewiasty, aloes ościsty, aloes bakera, aloes uzbrojony, aloes niski, aloes sokotrzański, aloes Pilansa, aloes wielkolistny, aloes Thorncrofta, aloes zwyczajny, czy aloes Vossa.  

Informacje, które warto znać

Dzięki zawartości w skórce aloiny oraz emodyny na aloesie w naturalnych warunkach nie siadają żadne owady i zwierzęta. Według przeprowadzonych badań odkryto, że aloes może stanowić doskonały środek konserwujący warzywa i owoce. Warto przypomnieć sobie o tym, że dziś aloes to przede wszystkim pomoc w walce z dolegliwościami zarówno trawiennymi, związanymi z infekcjami wirusowymi, jak i skórnymi. 


Autor: Redakcja Bakalie.com