Lęk, smutek, obawa o przyszłość- tych uczuć doświadcza każdy z nas. Jest to całkowicie normalne. Aby mówić o depresji ww. stanom muszą towarzyszyć objawy takie jak: niska samoocena, poczucie braku energii. Stwierdza się je przez okres minimum 2 tygodni. Depresja plasuje się w czołówce wśród zaburzeń psychicznych na świecie. Stanowi jedną z głównych przyczyn niezdolności do pracy. Dwa razy częściej zapadają na nią kobiety. Badania epidemiologiczne wykazały, że aż 17 % populacji ludzkiej boryka się z tym problemem.
Jakie są przyczyny depresji?
Co ciekawe jej objawy zaobserwować
można już na poziomie molekularnym. Stwierdza się wówczas zaburzenia w
prawidłowym funkcjonowaniu serotoniny i noradrenaliny- przekaźników synaptycznych.
Grupę ryzyka stanowią osoby, u których choroba ta występowała u członka
rodziny. Im pokrewieństwo jest bliższe, tym większa „szansa” na zachorowanie. Występować
może w każdym wieku, lecz osoby w okresie przekwitania i w wieku podeszłym są
bardziej predysponowane. Depresja może występować jako:
- dolegliwość pierwotna- dzieje się tak w przebiegu choroby afektywnej jedno lub dwubiegunowej,
- zaburzenie wtórne- w trakcie występowania u pacjenta choroby somatycznej,
- wtórnie do pojawiających się zaburzeń lękowych.
Jak objawia się depresja?
Chyba każdy z nas ma wyobrażenie o kimś cierpiącym na depresję. Osoba taka jest ciągle smutna, nie posiada chęci do życia, trzeba ją zmuszać do wszystkiego. Dochodzi u niej do obniżenia koncentracji uwagi, zadania są wykonywane w sposób niedbały. Pacjenci uskarżają się na spadek libido. W głębokiej depresji osoba będzie mówić o swojej śmierci, będzie przejawiała tendencje samobójcze. Mogą pojawić się również omamy, urojenia. W godzinach porannych złe samopoczucie jest najbardziej widoczne. Po południu stan ten może ulec poprawie. Pacjenci z depresją często borykają się z bezsennością.
Jej rozpoznanie może okazać się niezwykle trudne przez lekarza. Pacjent zgłaszając się na wizytę będzie bardzo często uskarżał się na dolegliwości somatyczne: ból w klatce piersiowej, głowy, zaburzenia miesiączkowania. Rzadko zdarza się, że poda swoje złe samopoczucie jako główną przyczynę wizyty. Depresja stanowi niezwykłe obciążenie zarówno dla samego pacjenta, jak i jego rodziny i najbliższego otoczenia. Pogorszeniu ulegają wyniki osiągane w pracy i w szkole. Najistotniejszą kwestią jest fakt, że pacjent w każdej chwili może dopuścić się samobójstwa. Wszystkie te przesłanki świadczą o tym, że depresji nie wolno lekceważyć i jak najszybciej podjąć odpowiednie leczenie.
W jaki sposób leczona jest depresja?
Stosowane są zarówno leki jak i psychoterapia. Najlepsze efekty terapeutyczne można zaobserwować przy wykorzystaniu obydwu metod jednocześnie.
Leki:
Na chwilę obecną Polski rynek farmaceutyczny ma do zaoferowania kilkadziesiąt leków. Różnią się zarówno profilem działania jak i siłą, z jaka oddziaływają na organizm człowieka. Wybór odpowiedniego środka należy oczywiście do lekarza psychiatry. Należy pamiętać o tym, że:
- efekty stosowania farmaceutyków widoczne są dopiero po upływie 2-4 tygodni, o czym należy poinformować pacjenta, tak aby nie zaprzestał przyjmowania leków na własną rękę,
- zbyt duże dawki leków mogą doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych a nawet śmierci,
- nieregularne przyjmowanie leków nie zapewni pozytywnych skutków terapii,
- w trakcie kuracji można zaobserwować spowolnienie szybkości reakcji. Fakt ten jest niezmiernie istotny w przypadku prowadzenia auta czy innych pojazdów mechanicznych.
Psychoterapia:
Pacjenci muszą zdać sobie sprawę z faktu, że proces leczenia może być długotrwały i czasochłonny. Istotną rolę w tym procesie odgrywa psycholog, który pomoże w tej ciężkiej walce. Podstawą powodzenia jest systematyczność spotkań oraz stosowanie się do zaleceń. Po ustąpieniu objawów choroby można prowadzić swój tryb życia dokładnie w taki sam sposób jak przed wystąpieniem depresji.
Autor: Redakcja Bakalie.com
