Chiny - podróż marzeń, nie tylko w poszukiwaniu herbaty

Historia Chin

Początki tego państwa datowane są na epokę neolitu. Zgodnie ze znaną legendą cywilizacja ta została założona przez władców Nieba, Ziemi oraz Ludzkości, którzy przekazali swoje rządy Pięciu Cesarzom. Najbardziej znanym i wpływowym z władców był Żółty Cesarz, który uznawany jest za wynalazcę medycyny, pisma i kalendarza.

Jeden z najstarszych ośrodków władzy położony był w dolinie rzeki Huang He. W okresie kształtowania się Cesarstwa Chińskiego „składało” się ono z wielu królestw, które bezustannie ze sobą rywalizowały o zasięg terytorialny. Za najistotniejszy okres w dziejach Chin uważa się ten trwający od VIII do III przed naszą erą. To wtedy właśnie rozwinęły się najważniejsze systemy filozoficzne i religijne, które kształtowały w znacznym stopniu dalszy rozwój tego, jakże potężnego państwa.

Okres Wiosen i Jesieni ( od VIII do V w p.n.e.) to czas, w którym doszło do walk pomiędzy blisko 200 państewkami. Każde z nich chciało przejąć władze nad całym obszarem i podporządkować sobie swoich wrogów. W okresie Walczących Królestw z kilku setek pozostało ich jedynie 7. Zwycięstwo przypadło królestwu Qin, które utworzyło Cesarstwo Chińskie.

Rządy obejmowało po sobie aż 8 głównych dynastii. Pierwsza z nich – Qin- utworzyła system państwa, który był scentralizowany oraz skutecznie odgrodzili Chiny od niebezpiecznych plemion azjatyckich Wielkim Murem Chińskim. To również wtedy powstał standard pisma chińskiego oraz system walutowy.

Druga z dynastii- Han, rządziła blisko cztery wieki. W trakcie jej panowania Cesarz zyskał rangę bliską bogu. To również wtedy powstał jedwabny szlak, który umożliwiał kontakty handlowe z państwami zachodnimi.

W okresie od II w n.e.( upadek dynastii Han) aż do wieku VI Chiny pogrążyły się w chaosie bezprawia i braku władzy. Dopiero dynastia Sui przejęła rządy w okresie od VI do VII w n.e. To właśnie za ich panowania rozpoczęto budowę Wielkiego Kanału, który ma za zadanie połączenie ze sobą 6 wielkich rzek przepływających przez cesarstwo.

Od VII do X wieku rządziła dynastia Tang. To w tym właśnie okresie Jedwabny Szlak zyskał największe znaczenie. Po tym czasie, aż do wieku XIII nastał okres, w którym Chiny były ciągle najeżdżane przez państwa zewnętrzne. Cesarstwo zostało podbite przez Czyngis Chana- jego wnuk Kubilaj Chan był protoplastą nowej dynastii- Yuan. Władza Mongołów została zakończona poprzez działania podjęte przez buddyjskich mnichów.

Następna była dynasta Ming (XIV- XVII w n.e.). Podczas jej panowania Chiny zyskały największą stabilizację polityczną jak i gospodarczą. Panujący władcy odbudowali zniszczony Wielki Mur Chiński aby skuteczniej odseparowywać się od pozostałych państw. Sytuacja ta spowodowała, że w wieku XVII Chiny zostały najechane przez Mandżurów, którzy byli założycielami ostatniej z dynastii- Qing.

Chiny w co raz większym stopniu uzależniały się od państw Europy. Jednak cesarz wprowadził embargo na wszelkie towary pochodzące spoza granic kraju. Jawna niechęć do podejmowania handlu z europejczykami doprowadziła do rozpętania pierwszej wojny opiumowej w latach 1839-42. W jej wyniku rynek chiński został „zalany” przez towary pochodzące ze starego kontynentu. Ludność znacznie zubożała, upadł przemysł tkacki. Wszystko to sprawiło, że w latach 1852-64 mieszkańcy zbuntowali się i rozpoczęli protesty.

Zarówno Wielka Brytania, Francja jak i Stany Zjednoczone dalej naciskały na otwarcie rynku chińskiego na nowe towary. Odmowa poskutkowała drugą wojną opiumową, która trwała aż do roku 1860. Pozwoliła ona na swobodę przeprowadzania handlu, państwa europejskie zyskały także dostęp do portów.

W latach 1894-95 rozpętała się wojna chińsko-japońska, która doprowadziła do tego, że Chiny utraciły kontrolę nad Koreą. Powstały kryzys i wszechobecny chaos doprowadził do powstania antyeuropejskich stowarzyszeń. Na przełomie lat 1899-1901 doszło to tzw. powstania bokserów. W trakcie zamieszek Europejczycy byli masowo mordowani, dewastowano wszystko, co tylko kojarzyło się z Zachodem. Upadło ono na skutek interwencji wojsk Japonii, Stanów Zjednoczonych oraz Europy.

Stała kolonizacja oraz upadek władzy cesarza doprowadziły do ciągłego powstawania nowych organizacji spiskowych, których celem stało się utworzenie republiki. W 1911 niezadowolona ludność rozpoczęła powstanie, które poskutkowało tym, że poszczególne prowincje ogłaszały swoją niepodległość oraz ustrój republikański.

1 stycznia 1912 roku oficjalnie ogłoszono powstanie Republiki Chińskiej, na której czele stanął Sun Jat Sen. Kilka dni później ostatni z cesarzy- Pu Yi abdykował. Lata 1931-45 to okres japońskiej okupacji.

Kultura i tradycja

Chiny zamieszkuje blisko 1, 3 miliarda ludzi, co stanowi niemal 25% ogółu populacji światowej. Wyróżnić tam można pięćdziesiąt grup etnicznych- najliczniejsza z nich to Chińczycy Han. Bogata historia, różnorodność kulturowa sprawia, że jest to kraj niezwykle interesujący i jakże „kolorowy”. Poniżej przedstawione zostaną podstawowe zasady zachowania, które przydadzą się na pewno turystom, którzy chcą zwiedzić ten piękny kraj.

Życie codzienne w Chinach

Powitanie z mieszkańcem Chin za pomocą wyciągnięcia ręki jest powszechnie spotykane. Należy jednak poczekać, aż gest ten zostanie zainicjowany przez Chińczyka. Równie często witają się oni zwykłym skinieniem głowy, wykonaniem lekkiego ukłonu. Niewskazane jest patrzenie prosto w oczy. W trakcie jedzenia należy poczekać, aż pierwszy zacznie spożywać gospodarz. Jeśli potrafimy jeść pałeczkami, należy pamiętać o częstym ich odkładaniu. Trzeba spróbować każdej potrawy, która znajduje się na stole.

W celu zapewnienia dobrych stosunków z Chińczykiem istotne jest podarowanie mu prezentu. Wskazane jest aby opakowanie miało kolor czerwony lub złoty. Zgodnie z panującą tradycją, obdarowywany będzie kilkakrotnie odmawiał przyjęcia prezentu, lecz po kilku próbach namowy weźmie go. Należy pamiętać także, że zarówno wręczać, jak i odbierać podarki należy dwiema rękoma, co oddaje nasz szacunek.

Istotnym elementem kultury chińskiej jest również herbata. Jest ona traktowana nie tylko jako napój lecz także lek pomagający w wielu dolegliwościach. Stanowi niezwykle istotny element spotkań rodzinnych. Sam sposób jej przyrządzania stanowi dla niektórych Chińczyków głębokie przeżycie duchowe.

Chińskie Święta

• Święto wiosny (Chiński Nowy Rok) - jest to jedna z najważniejszych uroczystości w kalendarzu każdego Chińczyka. W tym czasie mieszkańcy mają wolne od pracy, wracają do swych bliskich by świętować we wspólnym, rodzinnym gronie. Zgodnie z tradycją przygotowywane są świąteczne potrawy, domy ozdabiane są czerwonymi symbolami szczęścia. W dniu Nowego Roku spożywany jest wspólny posiłek oraz zobaczyć można pokaz sztucznych ogni. W następnym dniu biesiadowania należy udać się z wizytą do krewnych ze strony ojca, następnego dnia zaś do krewnych ze strony matki.

• Qingmingije- jest to święto zmarłych obchodzone 4.04, 5.04. Chińczycy w tym dniu udają się do grobów swych bliskich, porządkują je, zapalają kadzidełka oraz składają podarki z owoców.

• Święto Narodowe- zaczyna się 1 października i trwa przez tydzień. Stanowi upamiętnienie założenia Republiki w 1949 r.

Religia i filozofia

Chiny są krajem, w którym przenika się wiele religii oraz prądów filozoficznych. Najstarsze wierzenia związane są ze zjawiskami przyrodniczymi. Co bardzo ciekawe w Chinach nigdy nie występowało zjawisko wypierania jednego wierzenia przez inne. Wręcz przeciwnie, religie „przenikają” się nawzajem i doskonale uzupełniają. Spotkać tam można osoby, które są jednocześnie konfucjanistą i buddystą, nic w tym dziwnego. Duży odsetek jednak stanowią również ateiści. Związane to jest w dużej mierze ze strachem przed komunistycznym ustrojem panującym obecnie w tym kraju.

Szacuje się, że blisko 20% osób to taoiści. Wyznawcy tej religii wielbią przyrodę, oddają cześć swym przodkom. W chwili obecnej przetrwały głównie dwie główne gałęzie tej religii- Quanzhen oraz Zhengyi. Na terenie całego kraju znajduje się niemal 1500 świątyń.

Blisko 6% -7 % Chińczyków wyznaje buddyzm. Rozpowszechniony został już w I w naszej ery i z czasem stawał się jedną z najbardziej wpływowych religii. Można wyróżnić 3 odmiany buddyzmu: tybetański, Bali oraz chiński. Jej podstawową zasadą jest ciągłe dążenie do doskonałości. Nagrodą za osiągnięcie perfekcjonizmu zarówno fizycznego jak i psychicznego jest nirwana- poczucie błogiego szczęścia i błogości.

3 % populacji to chrześcijanie. Wiara ta „przywędrowała” do Chin tuż po II Wojnie Opiumowej. Na chwilę obecną w kraju tym jest 10 milionów wyznawców tej wiary i niemalże 12 tysięcy kościołów.

Atrakcje turystyczne w Chinach

1. Wieli Mur Chiński- jest to dobrze znany wszystkim zbiór systemów obronnych zbudowanych z ziemi, kamieni. Powstał aby chronić kraj przed najazdami wrogich państw. Na liście UNESCO znajduje się od roku 1987, natomiast w 2007 ogłoszono go jednym z nowych cudów świata.

2. Jiuzhaigou- rezerwat przyrody nazywany inaczej Doliną Dziewięciu Palisad. Zobaczyć tam można oczka wodne, świątynie. Największą atrakcją turystyczną jest jezioro Wuhua Hai (Jezioro Pięciu Kwiatów), w którym znajduje się tak nieskazitelna woda, że turyści mogą dostrzec wszystko, co znajduje się na jego dnie. Jezioro to nigdy nie zamarza.

3. Letni Pałac- jest to miejsce, w którym odpoczywali chińscy cesarze. Centralnym miejscem tego kompleksu jest Wzgórze Długowieczności. Budynki otoczone są wspaniałymi ogrodami, altankami, galeriami.

4. Tianmen- góry te znajdują się w parku narodowym o takiej samej nazwie i położone są w środkowej części Chin. Zobaczyć można tam między innymi najwyżej położoną grotę na świecie zwaną Bramą do Nieba. Najpopularniejszą atrakcją turystyczną jest jednak trasa, która położona jest wzdłuż klifu zrobiona ze szkła. Pod stopami turystów znajduje się przepaść licząca aż 1200 metrów.

5. Shanghai World Financial Center- jest to drugi pod względem wysokości wieżowiec w Chinach.

6. Dolina Huanglong- w malowniczej scenerii można zobaczyć można tam wodospady, gorące źródła, baseny z wodą termalną. Woda w zależności od podłoża przybiera rozmaite odcienie.

7. Zakazane Miasto- położone jest w Pekinie i dziennie odwiedza je blisko 60 tysięcy turystów. W kompleksie znajduje się blisko 800 pałaców oraz innych budynków. Jedną z najbardziej popularnych budowli jest Świątynia Nieba.

8. Armia Terakotowa- została odkryta w 1974 roku niedaleko miasta Xi’an. Figurki pochodzą z III w p.n.e. i nazywane są przez niektórych ósmym cudem świata. Liczba eksponatów przekracza 7500 sztuk, żołnierze są naturalnej wielkości.

9. Klasztor Szaolin- został wybudowany w roku 495 na wzgórzu Shaosi, w prowincji Henan. Sławę zyskał dzięki Bodhidharmie- indyjskiemu mnichowi, którzy uważany był za ojca kung- fu. Co roku odwiedza go milion turystów.

10. Danxia- to nietypowe formacje skalne, które składają się głównie piaskowca. Posiadają intensywny, czerwony kolor. Podziwiać można je w sześciu obszarach w Chinach.

 

Autor : Redakcja Bakalie.com